به حرف های ناسا، «اروپا»، قمر یخی سیاره مشتری، هر ۲۴ ساعت ۱۰۰۰ تُن اکسیژن تشکیل می‌کند. این مقدار اکسیژن، برای زنده‌‌نگه‌داشتن نزدیک به یک میلیون نفر در روز کفایت می‌کند. یقیناً دانشمندان پیش‌ازاین فکر می‌کردند مقدار اکسیژن تولیدی این قمر باید زیاد تر از این مقدار باشد. به‌طورکلی یافته‌های تازه، تصورات قدیمی دانشمندان درمورد این قمر یخ‌زده را تحول داده است.

بر پایه مقاله منتشرشده در نیچر، سطح یخی قمر اروپا کمتر از آنچه دانشمندان فکر می‌کردند، اکسیژن تشکیل می‌کند. بااین‌حال، اروپا از محتمل‌ترین مکان‌ها برای یافتن حیات بیرون از سیاره زمین است. شواهد مأموریت گالیله نشان داده است که این قمر در زیر سطح یخی خود دارای اقیانوسی است که تقریباً دو برابر اقیانوس‌های زمین آب دارد. این چنین کف این اقیانوس با سنگ در تماس است و فعل و انفعالات شیمیایی آب و سنگ، علتتولید انرژی می‌بشود و آن را به کاندیدای مهم میزبانی از حیات تبدیل می‌کند.

اکسیژن در قمر اروپا سیاره مشتری

به‌حرف های ناسا، اگر حیات در اروپا وجود داشته باشد، امکان پذیر همانند به میکروب‌ها یا احتمالا چیزی پیچیده‌تر باشد؛ بااین‌حال دور از انتظار است این چنین میکروبی روی سطح یخی این قمر زندگی کند و به گمان زیادً باید در اقیانوس زیرین آن باشد.

اگرچه آب یک عنصر کلیدی برای زندگی است، اما تنها عنصر ملزوم برای حیات نیست. لیستی از مواد شیمیایی دیگر وجود دارد که دانشمندان به جستوجو آن می باشند و اکسیژن یکی از آن‌ها است. اکنون فضاپیمای جونو ناسا که در‌حال‌حاضر در اطراف مشتری و قمرهای آن درحال پرواز است، دقیق‌ترین تخمین تشکیل اکسیژن اروپا را تا به امروز انجام داده است. مطابق داده‌های این فضاپیما، مقدار اکسیژن این قمر نزدیک به ۸۶ برابر کمتر از آن چیزی است که دانشمندان قبلاً فکر می‌کردند.

تشکیل اکسیژن در قمر اروپا فرایندی زیاد متفاوت از زمین دارد. درحالی که روی زمین فتوسنتز گیاهان علتتولید اکسیژن می‌بشود، اروپا اکسیژن را از طریق کنش‌های سیاره مشتری تشکیل می‌کند. مشتری تشعشعات قدرتمندی از خود ساطع می‌کند که اروپا را در معرض ذرات پرانرژی قرار می‌دهد. سپس برهم‌کنش این ذرات با یخ‌آب منجمد (H2O) روی سطح قمر، علتایجاد اکسیژن می‌بشود.

تا این مدت دانشمندان نمی‌دانند که این اکسیژن به کجا می‌رود و چرا کمتر از آن چیزی است که پیش‌تر گمان می‌کردند.